Aktualności

Nawet jeśli podmiot rynku finansowego nie odpowie w ustawowym terminie na reklamację konsumenta, to i tak ma on możliwość kwestionowania zasadności dochodzonego przez klienta roszczenia, zarówno co do zasady, jak i co do wysokości – wynika z najnowszego rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego.

SN wydał wyrok w odpowiedzi na pytanie prawne Sądu Okręgowego w Lublinie dotyczące interpretacji art. 8 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym. Przepis ten przewiduje, że w przypadku niedotrzymania przez w/w podmiot ustawowych terminów odpowiedzi na reklamację uważa się ją za rozpatrzoną zgodnie z wolą klienta.  Pytanie SO brzmiało następująco: „Czy w procesie z powództwa klienta przeciwko podmiotowi rynku finansowego o zapłatę kwoty roszczenia zgłoszonej w reklamacji klienta, regulacja zawarta w art. 8 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 roku o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym (Dz.U. z 2016 roku, poz. 892, t. jedn. ze zm.) wyłącza możliwość kwestionowania przez podmiot rynku finansowego zasadności dochodzonego roszczenia tak co do zasady, jak i co do wysokości, czy jedynie oznacza przerzucenie ciężaru dowodu na podmiot rynku finansowego, który będzie zobowiązany udowodnić, że roszczenie nie przysługuje powodowi bądź przysługuje mu w niższej wysokości?”.

W tej sprawie istotny pogląd przedstawił RzF*. Jego zdaniem w razie opóźnienia podmiot rynku finansowego tylko w wyjątkowych wypadkach ma możliwość kwestionowania zasadności dochodzonego przez klienta roszczenia.

W odpowiedzi na pytanie SO 13 czerwca Sąd Najwyższy podjął uchwałę III CZP 113/17 o następującej treści „W postępowaniu wszczętym przez klienta przeciwko podmiotowi rynku finansowego o zapłatę kwoty roszczenia zgłoszonej w reklamacji klienta, art. 8 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 2270) nie wyłącza możliwości kwestionowania przez podmiot rynku finansowego zasadności dochodzonego roszczenia; na podmiocie tym spoczywa ciężar dowodu, że powodowi nie przysługuje roszczenie lub przysługuje w niższej wysokości”.

- Stanowisko SN oznacza, że tego typu spory wciąż będą rozstrzygane w sądach, o ile podmiot rynku finansowego nie zdecyduje się na polubowne załatwienie sporu z klientem. Jednocześnie należy podkreślić, że przeniesienie ciężaru dowodu i domniemanie zasadności roszczeń podniesionych przez klienta w reklamacji, na którą nie dostał terminowej odpowiedzi, poprawia sytuację procesową klientów w stosunku do stanu sprzed wejścia w życie ustawy reklamacyjnej. Dodatkowo, Rzecznik Finansowy może wspierać klientów występujących na drogę sądową tzw. istotnym poglądem w sprawie. Z pogłębioną analizą skutków tej uchwały warto poczekać do publikacji uzasadnienia. Warto zwrócić uwagę, że sąd rozpatrywał sprawę, w której strony sporu nie wiązała umowa ubezpieczenia – reklamację złożyła poszkodowana w wypadku komunikacyjnym, chcąca podwyższenia zadośćuczynienia przyznanego przez ubezpieczyciela z polisy OC sprawcy – skomentował Tomasz Młynarski, radca prawny w biurze Rzecznika Finansowego.

W przeciągu kilku miesięcy SN opublikuje pisemne uzasadnienie uchwały.

***

*http://www.gu.com.pl/...
AM, news@gu.com.pl
(źródło: SN, RzF, Facebook, gu.com.pl)