Aktualności

Odpowiedzialność ubezpieczyciela w ramach odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego (OC ppm.) obejmuje także celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki poniesione przez poszkodowanego na najem pojazdu zastępczego w okresie przedłużającej się naprawy, chyba że są one następstwem okoliczności, za które odpowiedzialność ponosi poszkodowany lub osoba trzecia – stwierdził Sąd Najwyższy (SN).

Uchwała SN podjęta 15 lutego (sygn. III CZP 84/18) po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej pytania prawnego przedstawionego przez Sąd Okręgowy w Warszawie postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2018 r. (sygn. akt XXIII Ga 187/18) o następującej treści: „Czy normalnym następstwem zdarzenia objętego zakresem odpowiedzialności ubezpieczyciela OC sprawcy szkody komunikacyjnej są wydatki na najem pojazdu zastępczego, w okresie przedłużającej się naprawy, powstałe na skutek działania podmiotu trzeciego, zewnętrznego wobec sprawcy szkody oraz poszkodowanego?”.

Sąd Najwyższy stwierdził, że związek przyczynowy pomiędzy szkodą komunikacyjną a okresem przedłużającej się naprawy jest obiektywny (art. 361 § 1 k.c.), bo gdyby nie było kolizji, to samochód poszkodowanego nie trafiłby do warsztatu i nie dotknęłaby go sytuacja przedłużającej się naprawy. Drugą kwestią było ustalenie, czy ten związek jest normalny, adekwatny (art. 361 § 1 k.c.). SN wskazał, że w przedłużającej się naprawie nie ma nic nienormalnego, nietypowego.

Powstało natomiast pytanie, kiedy ten związek przyczynowy będzie się przerywał. Sam fakt jego istnienia nie oznacza, że zakład ubezpieczeń będzie każdorazowo odpowiadał za działania osoby trzeciej lub poszkodowanego. Na ubezpieczyciela nie mogą być przerzucane skutki zaniedbań poszkodowanego czy też osób trzecich. Sąd Najwyższy uznał, że decydujące będzie ustalenie, czy mamy do czynienia z celowymi i ekonomicznie uzasadnionymi wydatkami. Według SN, ubezpieczyciel nie może odpowiadać za przedłużającą się naprawę, jeżeli można przypisać za ten określony stan rzeczy odpowiedzialność cywilną lub karną, czy to poszkodowanemu, czy też osobie trzeciej. Jeżeli zaś przyczyna jest obiektywna, to w takiej sytuacji poszkodowany nie może ponosić odpowiedzialności. SN podkreślił, że musi to być rozsądny kompromis między interesem ubezpieczyciela a interesem ochronnym ubezpieczonego, który powinien współpracować przy likwidacji szkody.
AM, news@gu.com.pl
(źródło: SN)