Aktualności

72 tysiące złotych za szkodę osobową – tyle średnio żądają w sprawach sądowych ofiary wypadków spowodowanych przez nieubezpieczonych lub nieznanych sprawców. Zdecydowana większość tej kwoty to finansowa rekompensata za cierpienia fizyczne i psychiczne. Jednak sądy znacznie ograniczają roszczenia o zadośćuczynienie – wynika z raportu Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego (UFG), podsumowującego wypłaty w 2015 roku.

- W powszechnej świadomości funkcjonuje mit, że sądy przyznają – zgodnie z roszczeniami poszkodowanych – bardzo wysokie świadczenia za szkody osobowe. Nie do końca znajduje to jednak potwierdzenie w naszych statystykach. Pokazują one bowiem, że sądy bardzo starannie miarkują roszczenia za ból i cierpienie osób poszkodowanych w wypadkach drogowych i znacznie ograniczają – w stosunku do roszczeń – poziom kwot zasądzanych z polisy OC sprawcy wypadku – mówi Sława Cwalińska Weychert, wiceprezes Funduszu.

W 2015 roku UFG wypłacił łącznie ponad 90 mln złotych za szkody osobowe w wypadkach spowodowanych przez nieubezpieczonych lub nieznanych sprawców. Roszczenia te były zgłaszane bezpośrednio przez poszkodowanych oraz rodziny osób, które zginęły. W sumie 70% wypłat zostało dokonanych na podstawie własnego postępowania likwidacyjnego Funduszu. Pozostałe – po sądowych rozstrzygnięciach.

Z raportu funduszu wynika, że ofiary wypadków domagają się przed sądem średnio 72 tys. zł. Z tej kwoty zaledwie 8% żądanej sumy dotyczy kosztów leczenia i rehabilitacji, a ponad 90% - zadośćuczynienia za cierpienia fizyczne i psychiczne. Jednak sądy znacznie ograniczają wartość wypłacanych roszczeń – średnio o 60% w stosunku do żądanej kwoty. W efekcie łączna wypłata zasądzonego odszkodowania wynosi przeciętnie około 30 tys. zł*.

UFG wypłacał również świadczenia osobom „pośrednio” poszkodowanym, czyli rodzinom zmarłych w wypadkach spowodowanych przez nieubezpieczonych lub nieznanych kierujących. W tym przypadku średnie roszczenie zgłaszane przed sądem sięga 51 tys. zł. Po wyroku sądowym spada do 25,9 tys. zł. Aż 60% z łącznej puli wypłaconych w ub.r. świadczeń za szkody osobowe oraz śmierć na drodze przypada na wypadki z lat 1991-2007 (możliwość zgłaszania takich roszczeń otworzyła uchwała Sądu Najwyższego z 29 października 2013 r., sygn. III CZP 50/13).

Co ciekawe, sądy są bardziej hojne w przypadku wypłat zadośćuczynień za śmierć w wypadku sprzed kilkunastu lat i w znacznie mniejszym stopniu tną te roszczenia. W rezultacie wartość zasądzonej przez sąd wypłaty dla członka rodziny osoby zabitej na drodze przed 2008 rokiem sięga średnio 30 tys. złotych, zaś w wypadkach z ostatnich lat spada do 22 tysięcy złotych.

- Te dysproporcje między żądaniami z faktycznie zasądzanymi kwotami po raz kolejny dowodzą potrzeby stworzenia choćby ogólnych, ale powszechnie obowiązujących i stałych zasad przyznawania tych świadczeń – zauważa Sława Cwalińska Weychert. – W niedawnych badaniach przeprowadzonych przez UFG większość badanych opowiedziała się za racjonalnością w ustalaniu rekompensat za uszczerbki na zdrowiu czy ustalaniu zadośćuczynień za ból i cierpienie – dodaje.

W badaniach przeprowadzonych przez UFG w lutym tego roku 54% badanych opowiedziała się za wprowadzeniem w Polsce tabel obowiązujących w części państw Unii. Tabele te jasno określają wysokość świadczeń dla osób poszkodowanych w wypadkach drogowych, tak by wysokość świadczeń od ubezpieczycieli była porównywalna i łatwa do wyliczenia. Jedna trzecia respondentów była za pozostawieniem możliwości indywidualnego dochodzenia roszczeń przed sądem, a pozostali, czyli 13% badanych nie miało w tej sprawie zdania.

* bez odsetek i kosztów procesu; dotyczy wypadków z lat 2008-2015.
AM, news@gu.com.pl
(źródło: UFG)