Aktualności

18 lipca Ministerstwo Finansów przekazało do Rady Ministrów projekt ustawy o dystrybucji ubezpieczeń z wnioskiem o skierowanie dokumentu pod obrady RM na najbliższym posiedzeniu. Projekt został dopracowany pod względem legislacyjnym w toku prac Komisji Prawniczej.

Uwagi prezesa Rządowego Centrum Legislacji zgłoszone na etapie Stałego Komitetu Rady Ministrów zostały omówione w ramach Komisji Prawniczej. Projekt ustawy uwzględnia również merytoryczne uwagi zgłoszone przez Komisję Nadzoru Finansowego w ramach prac Komisji Prawniczej. KNF postulowała uzupełnienie art. 27 i art. 32 ust. l odnośnie kompletności zakazu łączenia działalności agencyjnej i działalności brokerskiej. Ponadto MF przyjęło wniosek Komisji dotyczący dostosowania do obecnego rozumienia przepisu art. 57 ust. 2 pkt 7.

Regulacja ta dotyczy zawartości rejestru agentów w części odnoszącej się do agentów ubezpieczeniowych i agentów oferujących ubezpieczenia uzupełniające niebędących osobami fizycznymi. Na wniosek KNF doprecyzowano wymogi dotyczące zawartości rejestru w w/w części, dodając członków zarządu osób prawnych będących wspólnikami agenta bez osobowości prawnej. Resort finansów zgodził się na wprowadzenie do projektu postulowanego przez Komisję utrzymania jej uprawnień w art. 85 ust. 4 oraz doprecyzowania art. 86 ust. 2.

Ponadto został uzupełniony art. 18 projektu poprzez umożliwienie składania reklamacji przez klientów będących spółkami nieposiadającymi osobowości prawnej, a także poprzez zapewnienie spójności z przepisami ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym w zakresie terminu rozpatrywania i udzielania odpowiedzi na reklamacje.

Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń implementuje do krajowego porządku prawnego przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/97 z dnia 20 stycznia 2016 r. w sprawie dystrybucji ubezpieczeń, czyli IDD (Insurance Distribution Directive).

Projekt przewiduje między innymi utrzymanie dotychczasowego podziału pośredników ubezpieczeniowych na brokerów i agentów (z uwzględnieniem OWCA i OWCB) oraz nie dopuszcza możliwości łączenia obu funkcji. Dodatkowo w akcie zaproponowano, aby czynności agencyjne i działalność agencyjną, oprócz agentów ubezpieczeniowych, wykonywali również agenci oferujący ubezpieczenia uzupełniające, a także członek zarządu i prokurent zakładu ubezpieczeń oraz osoba będąca pracownikiem ZU.

Proponowane regulacje zakładają, że dystrybutor ubezpieczeń będzie zobowiązany ujawnić, czy za swoją pracę otrzymuje honorarium (płacone bezpośrednio przez klienta), prowizję (uwzględnioną w składce) czy jakikolwiek inny rodzaj wynagrodzenia. Przyjęcie takiego rozwiązania ma zobrazować klientowi rodzaj stosunku łączącego ubezpieczyciela i pośrednika. Ponadto klientowi zostaną przekazane podstawowe informacje również w przypadku gdy dystrybutorem będzie zakład ubezpieczeń.

W projekcie zapisano także obowiązek informowania klientów o wysokości kosztów dystrybucji oraz kosztów prowizji związanych z proponowaną umową ubezpieczenia, obejmujący polisy życiowe, które: są związane z UFK, w których gwarantowana wysokość świadczenia z tytułu śmierci ubezpieczonego jest niższa niż dziesięciokrotność rocznej składki ubezpieczeniowej należnej z tytułu tej umowy w każdym z pierwszych 5 lat ubezpieczenia, oraz tych umów, w których wartość świadczenia jest ustalana w oparciu o określone indeksy lub inne wartości bazowe. Przymus informacyjny nie będzie natomiast dotyczyć „uefek”, w których gwarantowana wysokość świadczenia z tytułu śmierci ubezpieczonego jest wyższa niż dziesięciokrotność rocznej składki ubezpieczeniowej należnej z tytułu tej umowy w każdym z pierwszych pięciu lat ubezpieczenia, gdyż zdaniem projektodawcy, konstrukcja tych polis jest zbliżona do konstrukcji tradycyjnych ubezpieczeń na życie i dożycie, które mają charakter przede wszystkim ochronny.

Projekt jest dostępny pod adresem:
http://legislacja.rcl.gov.pl/...
AM, news@gu.com.pl
(źródło: RCL)