Aktualności

Na stronie Rządowego Centrum Legislacji opublikowany został projekt ustawy o dystrybucji ubezpieczeń, skierowany przez Ministerstwo Finansów i Rozwoju do Komitetu Spraw Europejskich. Z analizy aktu wynika, że spora cześć postulatów merytorycznych zgłoszonych w toku drugich konsultacji publicznych nie została uwzględniona przez MFiR.

Resort nie zgodził się np. na wprowadzenie do projektu definicji zawodu brokera i obowiązkowego samorządu zawodowego. Taki postulat zgłosiły wspólnie Stowarzyszenie Polskich Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych oraz Polska Izba Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych. W ocenie ministerstwa, wpisanie do ustawy takich postanowień byłoby sprzeczne z prowadzoną od lat polityką deregulacji. Akceptacji nie zyskał także postulat uregulowania w przepisach umowy brokerskiej. MFiR wskazało, że jest to materia Kodeksu cywilnego, a nie IDD. Poproszone o opinię Ministerstwo Sprawiedliwości stwierdziło zaś, że taka zmiana nie wydaje się być potrzebna, a do określenia praw i obowiązków stron w umowach brokerskich wystarczą funkcjonujące już postanowienia K.c.

Jawność kosztów dla całej gr. 3 działu IUwzględniono natomiast uwagę Komisji Nadzoru Finansowego rozszerzającą obowiązek informowania przez agentów, brokerów i zakłady ubezpieczeń o kosztach dystrybucji i kosztach prowizji na wszystkie umowy z gr. 3 działu I. W poprzedniej wersji projektu wspomniany obowiązek dotyczył wyłącznie umów, w których gwarantowana wysokość świadczenia z tytułu śmierci ubezpieczonego jest niższa niż dziesięciokrotność rocznej składki ubezpieczeniowej należnej z tytułu tej umowy w każdym z pierwszych 5 lat ubezpieczenia.

Nie wszystkie dokumenty w formie elektronicznejResort nie zaakceptował również wniosku Polskiej Izby Ubezpieczeń dotyczącego kompleksowego uregulowania kwestii dotyczącej sposobu komunikacji z klientami zakładów poprzez umożliwienie składania wszystkich oświadczeń woli i wiedzy związanych z umową ubezpieczenia w formie elektronicznej. „Propozycja prowadzi do znacznego rozluźnienia nałożonych na ubezpieczycieli wymogów co do trybu i sposobu ich kontaktu z klientami, co może prowadzić do obniżenia poziomu ochrony konsumenta, przede wszystkim w zakresie dopełnienia przez przedsiębiorcę określonych obowiązków informacyjnych. Przedstawiona propozycja mogłaby zatem ułatwić wykonywanie działalności gospodarczej ubezpieczycieli ale kosztem konsumentów” – oceniło ministerstwo, dodając, że postulat PIU może być też niezgodny z prawem unijnym.

Bez SKOK-ówNie uwzględniono także uwagi zgłoszonej przez PIU i Konfederację Lewiatan dotyczącej wyłączenia z zakresu definicji agenta oferującego ubezpieczenia uzupełniające spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych. Projektodawca odpowiedział też negatywnie na uwagę KNF, postulującą wprowadzenie do ustawy przepisu zobowiązującego agenta do przedstawienia klientowi ofert tych zakładów ubezpieczeń, które oferują produkt odpowiadający potrzebom i wymaganiom klienta. Według KNF, takie rozwiązanie zapobiegłoby potencjalnemu konfliktowi interesów (oferowanie produktów z wyższą prowizją dla agenta) i zabezpieczałoby klienta przed misselingiem. „Zgodnie z art. 20 dyrektywy 2016/97 wprowadza się konkretne regulacje dotyczące doradztwa oraz standardów regulujących transakcję sprzedaży, które nakładają na wszystkich pośredników ubezpieczeniowych nowe istotne obowiązki o charakterze prokonsumenckim, m.in. przed zawarciem umowy ubezpieczenia dystrybutor ubezpieczeń określa potrzeby klienta, podaje mu obiektywne informacje na temat umowy, a każda umowa musi być zgodna z wymaganiami i potrzebami klienta w zakresie ubezpieczenia. Ponadto, agent będzie zobowiązany powiadomić klienta czy działa na rzecz jednego, czy wielu zakładów ubezpieczeń oraz o firmach tych zakładów, w związku z czym klient będzie świadomy statusu tego agenta. Przedłożona propozycja w znaczny sposób zbliżyłaby multiagenta do statusu brokera ubezpieczeniowego, mimo tego że multiagent wykonuje działalność agencyjną, a nie brokerską” – oceniło MFiR.

Definicja klienta rozstrzyga niejasnościUwzględniono natomiast inną uwagę KNF, która proponowała, aby w art. 18 ust. 4 projektu dodano zdanie: „W ramach obowiązku, o którym mowa w zdaniu pierwszym agent ubezpieczeniowy, broker ubezpieczeniowy lub zakład ubezpieczeń informują klienta w szczególności, czy prowizja z tytułu umowy ubezpieczenia jest uzależniona od wolumenu zawartych umów ubezpieczenia”. Projektodawca postąpił podobnie z postulatem PIU, apelującej o doprecyzowanie zapisów art. 24 dotyczących określenia kogo i w jakim momencie należy uznać jako poszukującego ochrony, i wprowadził definicję klienta.
Projekt ustawy można znaleźć pod adresem:
http://legislacja.rcl.gov.pl/...
AM, news@gu.com.pl
(źródło: RCL)