Aktualności

Już ponad 100 dużych światowych instytucji finansowych przyjęło polityki ograniczające finansowanie węgla – wynika z nowego raportu Instytutu Ekonomii Energii i Analiz Finansowych (IEEFA).

- Nasz raport pokazuje, że ograniczenia w finansowaniu węgla pojawiają się coraz częściej na całym świecie, od Nowego Jorku po RPA, od Brazylii po Japonię – mówi Tim Buckley, dyrektor IEEFA i autor raportu. – Ze względów wizerunkowych, ekologicznych i finansowych węgiel energetyczny staje się toksycznym aktywem dla globalnych inwestorów – dodaje.

W dokumencie zwrócono uwagę, że od 2013 r. średnio częściej niż raz na miesiąc któryś z globalnych banków czy firm ubezpieczeniowych o aktywach powyżej 10 mld dolarów ogłaszał, że odchodzi od węgla. W ubiegłym roku ten trend wyraźnie przyspieszył.

Raport wskazuje, że w 2018 r. nowe lub zaostrzone polityki antywęglowe ogłosiły 33 podmioty, w tym m.in. HSBC, Santander, Standard Chartered i Royal Bank of Scotland. Ta setka instytucji obejmuje już dwie piąte z listy 40 największych światowych banków kredytujących inwestycje oraz 20 ubezpieczycieli o globalnym znaczeniu, dysponujących ponad 6 bln dolarów (20% światowych zasobów branży). Wśród reasekuratorów udział firm wykluczających lub ograniczających zaangażowanie w projekty węglowe jest jeszcze większy i obejmuje jedną trzecią rynku.

Ośmiu ubezpieczycieli i reasekuratorów, w tym AXA, Allianz, Swiss Re i Munich Re, wykluczyło ubezpieczanie projektów węglowych lub bardzo je ograniczyło. Zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej staje się coraz trudniejszym zadaniem. Polityki wykluczające węgiel są rozwijane i pogłębiane, a AXA i Allianz w całości wykluczają obecnie firmy, które ponoszą znaczne nakłady inwestycyjne w nowe projekty węglowe. IEEFA przewiduje, że ubezpieczenie projektów węglowych nie będzie możliwe już w średnim okresie.

- Pierwsze kroki poszczególnych firm mają różną skuteczność. Widzimy jednak, że kiedy tylko dana instytucja finansowa wprowadzi politykę ograniczania zaangażowania w węgiel, zwykle potem ją zaostrza. Jednoczesne wprowadzanie takich polityk w kolejnych instytucjach i zaostrzanie istniejących tworzy efekt domina w globalnym sektorze finansowym, który stopniowo dławi energetykę węglową – mówi Tim Buckley.

„Europejskie zapotrzebowanie na węgiel spadło o 40% od 2012 r.,  na rynku amerykańskim odnotowano podobne tempo spadku. Branża wskazuje, że brak dostępu do kapitału ogranicza konsolidację, co może pozwolić na oszczędności w zakresie optymalizacji i redukcji kosztów. Jednak zdolność branży do rujnowania inwestorów, pożyczkodawców i właścicieli kont w funduszach emerytalnych sugeruje, że ostrożność instytucji finansujących jest całkowicie uzasadniona” – czytamy w raporcie.

Spośród 33 polityk ograniczających zaangażowanie w węgiel ogłoszonych w tym i ubiegłym roku, 24 są nowe, a w 9 przypadkach to zaostrzenie zasad wprowadzonych wcześniej. Przełomem było dołączenie w ub.r. do tego trendu instytucji z Azji, takich jak Dai-ichi Life i Sumitomo Mitsui Trust Bank. Szybko przyjmują one zasady podobne do swoich europejskich i amerykańskich odpowiedników.

Według IEEFA, zmiany w politykach instytucji finansowych wynikają z trzech czynników. Po pierwsze, są odpowiedzą na rosnącą rozbieżność pomiędzy obecną światową ścieżką emisji dwutlenku węgla a inwestycjami i zobowiązaniami niezbędnym do realizacji  porozumienia paryskiego.

Drugim czynnikiem, który skutkuje przyspieszaniem dezynwestycji z węgla i jednoczesnej instytucjonalizacji rygorystycznych polityk klimatycznych, są rekomendacje Grupy Zadaniowej ds. ujawniania informacji finansowych związanych z klimatem (ang. Task Force on Climate-related Financial Disclosures, TCFD, działającej na podstawie mandatu udzielonego przez ministrów finansów z krajów należących do G20). Nie są one prawnie wiążące, ale organy nadzoru finansowego i sądy coraz częściej uznają, że dyrektorzy mają obowiązek oceny wszystkich kluczowych rodzajów ryzyka, w tym klimatycznego, zarządzania nimi i składania akcjonariuszom sprawozdań na ich temat.

Trzecim czynnikiem jest rosnący rozziew pomiędzy mocami produkcyjnymi energetyki węglowej a ich wykorzystaniem. Podczas gdy światowe moce nadal rosły w ciągu ostatniej dekady, wskaźnik ich wykorzystania załamał się.

Kuba Gogolewski, kampanier finansowy Fundacji „Rozwój Tak – Odkrywki Nie” przypomina, że w Polsce lista planowanych inwestycji węglowych jest nadal długa – ZE PAK (Ościsłowo), PGE (Złoczew, Gubin), PGG (Imielin Północ i inne), Tauron (Brzeszcze), Prairie Mining (Jan Karski), Bogdanka (Ostrów), Enea/Energa (Ostrołęka C). – Po decyzji VIG (20 lutego grupa ogłosiła informację o zaprzestaniu ubezpieczania nowych elektrowni węglowych i kopalni węgla – AM) inwestorzy będą mieli coraz większe problemy z pozyskaniem kontraktu ubezpieczeniowego, a ubezpieczyciele z reasekuracją takich umów, zaś cena za ubezpieczenie wzrośnie – tłumaczy. Przypomina, że w ciągu roku wyjście z węgla ogłosiło 5 z 8 ubezpieczycieli aktywnych na tym rynku w Polsce.

Raport jest dostępny pod adresem:
http://ieefa.org/...
AM, news@gu.com.pl
(źródło: IEEFA)